استان سیستان و بلوچستان
در جنوب شرقی ایران واقع شده است که جمعیت آن ۲٬۷۷۵٬۰۱۴ نفر می‌باشد و پس از استان کرمان، دومین استان پهناور ایران به شمار می‌رود.
اغلب آب و هوای این استان گرم و خشک است اما در عین حال از گوناگونی آب و هوایی و اقلیمی ویژه‌ای برخوردار است و مناطق کوهستانی، جنگلی و باتلاقی نیز در این استان پهناور به چشم می‌خورد.
زاهدان مرکز این استان از طریق راه‌آهن با میرجاوه و پاکستان ارتباط دارد و از سوی کرمان هم به راه آهن سراسری ایران متصل است.
این استان با همجواری دو کشور افغانستان و پاکستان و با بیش از 1500 کیلومتر مرز آبی و خاکی ( 1200 کیلومتر مرز خاکی و 300 کیلومتر مرز آبی ) طولانی‌ترین مرز را بین استان‌های کشور دارا است.
استان سیستان و بلوچستان با داشتن موقعیت راهبردی بازرگانی و ترانزیتی و دارا بودن کشاورزی و باغبانی (به ویژه میوه‌های استوایی و گرمسیری) و همچنین جاذبه‌های فراوان تاریخی و طبیعی و نیز صنعت در حال رشد از توانایی و ظرفیت بالایی برای توسعه و آبادانی برخوردار است.
سیستان و بلوچستان دارای 26 شهرستان می باشد.
شهرستان زاهدان مرکز استان می باشد.
منطقه بلوچستان جنوب استان را در برگرفته است و از 21 شهرستان ( زاهدان، میرجاوه، خاش، سراوان، ایرانشهر، نیکشهر، چابهار، سرباز، راسک،تفتان، دشتیاری، کنارک، دلگان، مهرستان، سیب و سوران، بمپور، قصر قند، فنوج، گلشن، لاشار، زرآباد) تشکیل می گردد.
منطقه سیستان نیز شمال استان را در برگرفته است و شامل 5 شهرستان ( زابل، زهک، نیمروز، هامون و هیرمند) می باشد.
اگرچه در دهه‌های اخیر، کشف منابع طبیعی و معدن‌های بزرگ در استان رخ داد اما ایجاد صنایع در آن، با مشکل روبرو بوده و فقر در این استان گسترش یافته‌است.
آموزش در این استان نیز با مشکل روبرو شده است و رسانه‌ها از «آمار تکان‌دهندهٔ محرومیت تحصیلی در سیستان‌وبلوچستان» و «نبود امکانات اولیه برای تحصیل در مدارس این استان» نوشته‌اند.
مردم این استان از دید امکانات ورزشی و سرگرمی نیز محروم هستند. کمبودهای بهداشت و درمان در این استان، بارها مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفته‌است.
در تیر ۱۴۰۰، استاندار سیستان و بلوچستان گفت که با «کمترین امکانات در حال مقابله با موج جدید کرونا هستیم» و اعلام کرد که ۱۰ شهر این استان، بیمارستان ندارند.
زنان این استان از نظر سواد، درمانی، اجتماعی و رسانه‌ای دچار مشکلات جدی هستند.
در برخی نقاط استان افراد برای دستیابی به آب باید حدود ۴کیلومتر راه طی کنند تا بتوانند از آب آشامیدنی استفاده کنند.
دیدگاه خود را بیان کنید